«خروس» نشان، هر چند بسیار پر سر و صدا آمده بود، اما بی سر و صدا رفت تا به نوستالژی ملتی تبدیل شود که باید تن به رفتن خیلی چیزهای دیگر می‌داد‌

كارخانه سازنده آدامس خروس نشان در سال ۱۳۳۵ تاسيس شد و به تدريج موفق شد تا با افزايش كيفيت و البته شگردهای خاص بازاريابی، دو برند ديگر يعنی آدامس «طاوس نشان» و «طوطی نشان» را از ميدان بدر كند. تبلیغات پر و پیمان از یک سو و توزیع مناسب و گسترده از سوی دیگر سبب شده بود که آدامس «خروس» نشان در همان بسته‌های چهار تایی و کاغذ سبز رنگ به خوبی جای خود را در بازار باز کند.‌

درباره موفقيت آدامس خروس نشان شايعات و حرف و حديث‌های زيادی بر سر زبان‌ها بود. به نظر برخي‌ها، معروف شدن اين برند با نوع نامی كه انتخاب كرده بود، بی ارتباط نبود. چون خروس و خروس بازی طي سال‌ها دهه ۳۰ در ايران طرف‌دار داشت. بعضا حتي اين كارخانه را متهم مي كنند كه كل آدامس‌های متعلق به شركت رقيبش يعني طوطی نشان را يكجا خريده و در آفتاب فاسد كرده و روانه بازار كرده و به قول امروزي‌ها دامپينگ كرده است كه البته اين اقدام با اصول اخلاقی كارخانه‌داران قديم ايران خيلی سازگار نبود و بعيد است كه درست باشد.

اما به هر ترتيب در دوره‌ای که آدامس «خروس» نشان به بازار آمد «طوطی» نشان‌ها و «طاووس» نشان‌ها هر چه می‌کردند به ضررشان تمام می‌شد‌. ‌قیمت را پایین می‌آوردند و کیفیت را بالا می‌بردند، اما در عوض جذب مشتری تنها با بدگمانی خریداران آدامس روبرو می‌شدند و این بدگمانی‌ها و سوء‌تفاهم‌ها تا بدان جا پیش رفت که بالاخره میدان را به «خروس» نشان‌ها واگذار کردند و رفتند.‌

۲۲ سال از توليد خروس نشان نگذشته بود كه به ماجراي انقلاب ۵۷ برخورد كرد و با اين اتهام كه مالك آن يهودي است كارخانه مصادره شد و به بنياد مستضعفان واگذار شد. دولتي شدن، كيفيت و كميت توليد كارخانه آدامس نشان را كاهش داد. به همين دليل در سال۱۳۷۱، اين کارخانه در قالب برنامه خصوصی‌سازی واگذار شد‌. بعدها مجلس پنجم شورای اسلامی در گزارشی واگذاری این کارخانه را زیر سوال برد‌ و مدعي شد كه این کارخانه به قیمت ۱۱ میلیارد ریال به مدیر عامل وقت کارخانه واگذار شده است.

در نهايت اين برند مشهور ايرانی تعطيل شد و اكنون كارخانه آن محل تشكيل كلاس‌های دانشگاه سوره است.