ABBAS MAZAHERI_1, خاطرات سالهاي 1344 تا 1355 - عباس مظاهري

عباس مظاهري درسال ۱٣٢٣ در روستايي به نام سرشگ در شهر نطنز زاده شد. در سال ۱٣۴٣ وارد دانشگاه شد. فعاليت هاي سياسي اجتماعي خود را در جبهه ملي و جماعت ضدبهايي (حجتيه) آغاز و در جنبش ۱٥ خرداد شركت کرد. وي از جمله بنيان گزاران حزب ملل اسلامي است. در پاييز ۱٣۴۴ در تهران دستگير و در بيدادگاه نظامي به همراه ٥٥ نفر از اعضاء و هفت تن از اعضاي رهبري گروه محاکمه و به حبس ابد محكوم شد. پس از سي ماه در زندانهاي تهران، به زندان شهرباني زاهدان تبعيد شد. در اين زندان با محمد چوپانزاده از گروه جزني آشنا شد. پس از زاهدان وي را به زندان شهرباني زنجان منتقل و به مدت سه سال سلول انفرادي تنهايي ُ كشنده اي را تحمل كرد. عباس مظاهري سپس زندان قصر تهران را تجربه کرد و بعد از آن به زندان مشهد درسال ۱٣۵۱ » : تبعيد شد. وي پس از چهار سال کنکاش در زندان، در اوايل ۱۳۵۳ به مارکسيزم رسيد. او خود در اين باره مي گويد
كتاب ولي فقيه خميني را در قصر خواندم. خواندن آن کتاب و آشنايي با گروه جزني و تغيير جهت مطالعاتيم در زندان در سال ۱٣۵٢ مرا به ماركسيسم رساند. در جريان تغيير ايدئولوژي بحثهايم با لاجوردي، عسكراولادي و مجاهدين هم به نوعي تأثير عباس مظاهري ۱٤ سال از عمرش را در زندان گذراند و «. داشتند و هم زمان ارتباطات گسترده ام با چپ هاي زندان هم مؤثر بودند در ٢۱ آذر ماه ۱٣۵٧ با قيام مردم پس از ۴٧٩١ روز اسارت در رژيم شاه، از زندان تبريز آزاد شد. پس از زندان و فرار در سال ۱٣۶۱ و تا چند سال پيش با سازمان راه كارگر همکاري مي کرد.