Sunday, October 26, 2014

Iran.Tehran.26.10.2014.,ضجه هاي مادر ريحانه جباري بر مزار فرزندش - 4 آبان 1393





نامه به زن سربندی
***
جنده بودی، شوهرت هم جنــده زاد
تـف به رویـت ، گـُـه به قبـر هـردو باد
گفــته بـودی در سفـر در حـج شدی
من که میدانــم کجـاهــا کـَـج شدی
"جنــدگان" در زیــر چــادر می دهنـد
خودبه هرسویی که شد سُرمیدهند
در پنـــــاهِ " رهبر" مـــوذیِّ خــویــش
راهِ کـُشتن را بـَری اینـسان به پیش
شوهــرت یک هـــرزه مرد جنـده بود
"داعشی" بـــوده ولــی تــا زنده بود
وین جلالِ جنده زادت هم چوتـُست
کونی و خونی گرفته چون تو پـُست
چون تـو و او هــم، خران در حج زیاد
مـن نمی آرم "خــرِ حـــاجی" به یاد
منــتــظر مانیـــــد و بینـــید عاقبــت
همچــــو "ریحــانه" همینید عاقبـت
"دارِ" مـــردُم مـی بـَـــرَد تــا اوج تان
ریشــه ها را می کـَـنـَد از فـوج تان
***
آن سگِ "تازی" که در پشتِ شماست
عاقبت همچون پشه در مشت ماست
***

ای "جــــلال کـلّه بنـــدی" ، "پاســدارِ" بـــد نهــاد
مادرت چون جنده گان و خود تو هم چون جنده زاد
سربـُــری جــلّاد گونه ، مظـــهر فِـســق و فســاد
هرچـــه نفــــرین از خــلایق ، بــر تــو و آلِ تــو بــاد
دیــــگر آخـــر دیـــر شــد آدم شدن
هست چاره ،از شما ها کم شدن
حیلــه سازی، راهِ چاره نیست باز
خــود برایِ روزِ خــوش آمــاده ساز
بهترین شادی ،شما را "مرگ باد"
"دارِ" آویـــــزان تان ، بی بـر گ باد

No comments:

Post a Comment