Sunday, September 27, 2009

ورود نظامیان به عرصه سیاست !


آغاز دخالت سپاه پاسداران در امور سیاسی کشور را می توان از سخنرانی ژنرال رحیم صفوی فرمانده سپاه در فروردین ۱۳۷۷ در جمعی از فرماندهان سپاه در قم دانست. وی در سخنرانی خویش و در خطاب به اصلاح گرایان طرفدار خاتمی اعلام کرد که سر تمام کسانی را که رژیم جمهوری اسلامی را تهدید می کنند باید قطع کرد و گفت که "قلم ها را می شکنيم و زبان ها را می بريم". او همچنین گفت که سپاه پاسداران نه تنها غیر سیاسی نیست، بلکه دارای یک "خط سیاسی" مشخص است.
جریانات بعدی که در طول دو سه سال آینده رخ داد، دست سپاه و بسیج را در عرصه سیاست بازتر و بازتر کرد. قتلهای زنجیره ای سال ۱۳۷۷، جنبش دانشجویی ۱۳۷۸، نا آرامی های دانشجویان در خرم آباد در ۱۳۷۹ و دخالت آشکار سپاه و بسیج در این رویدادها، همگی زمینه ورود هر چه بیشتر نظامیان را در صحنه سیاست ایجاد کرد. در طی این دوران متشنج بود که شاهد اولتیماتوم های متعدد سپاه به رئیس جمهور خاتمی هستیم.
البته بسیاری از ارگانهای موجود نظیر دادگاه ویژه روحانیت و شورای عالی انقلاب فرهنگی از زمان تأسیس شان پیوندهای پنهانی با سپاه و سازمان اطلاعات داشته و دارند، و از این زاویه می توان گفت که سپاه پاسداران علنأ در خفا در امور سیاسی دخالت بسیاری داشته و دارد، اما نقطه عطف ورود آشکار سپاه در عرصه سیاست را می توان جنبش دانشجویی تیر ۱۳۷۸ دانست.
برخورد مستقیم سیاسی سپاه پاسداران به اعتراضات دانشجویان را میتوان در نامه خشن و آشکارا تهدید آمیز ۲۴ نفر از فرماندهان سپاه به خاتمی در ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸مشاهده کرد. در این نامه آشکارا تهدید آمیز اعلان شد که "... كاسه‌ی صبرمان به پايان رسيده و تحمل بيش از آن را در صورت عدم رسيدگي، بر خود جايز نمي‌دانيم."

پس از انتخابات شوراهای شهری در ۱۳۸۲، شوراهای بسیاری از شهرهاتحت کنترل سپاه پاسداران قرار گرفت. یک سال بعد سپاه موفق شد که اجازه معرفی لیست کاندیداهای خود در انتخابات مجلس شورای اسلامی را کسب کند و بدین ترتیب بسیاری از اعضای قدیم سپاه و همراهانشان در انتخابات مجلس در سال ۱۳۸۳ موفق شدند که به مجلس راه یابند.
در اردیبهشت ۱۳۸۳ فرمانده قبلی سپاه، عزت الله ضرغامی به ریاست صداوسیما انتصاب گردید.

No comments:

Post a Comment