بازخوانی پرونده کهریزک و افزایش نگرانی‌ها برای بازداشت‌شدگان راهپیمایی ۱۳ آبان:

بازداشتگاه «خورین ورامین» یا شعبه دیگر «کشتارگاه کهریزک»؟

شاید هیچ کدام از کسانی که جمعه بیست و دوم خرداد ۸۸ به پای صندوق‌های رای رفتند، چه کسانی که به کاندیداهای اصلاح‌طلب رای دادند و چه کسانی که به دو گزینه دیگر رای دادند، تصور نمی‌کردند که شمارش آرایشان تبعاتی چنین سنگین برای ملت و در ادامه برای جمهوری اسلامی در پی داشته باشد. تبعاتی که باعث از دست رفتن عده‌ای از جوانان وطن و روشن شدن ماهیت خشونت نهادینه شده در سیستم حاکمیت فعلی شد. خشونتی که بار دیگر پیش از این در دهه‌ی شصت برای تعداد زیادی از خانواده‌های اعدامیان سال ۶۷ و نیز قتل‌های زنجیره‌ای در دهه ۷۰ تکرار شده بود و پیش از وقایع اخیر برای بسیاری حکم افسانه‌ای تلخ و غیرقابل تکرار را داشت.

آیا فاجعه کهریزک در حال تکرار است؟

نظام فعلی قدرت بعد از سه دهه اعمال و در عین حال اختفای خشونت با علنی شدن جریان کهریزک یک بار دیگر دچار بحران شدید مشروعیت در زمینه حقوق بشر شده است. صاحبان قدرت نامحدود در کشور با فاجعه کهریزک ثابت کردند اعدام‌های فله‌ای سال ۶۷ و یا قتل‌های زنجیره‌ای نیز بر پایه یک منطق از پیش طراحی و توجیه شده صورت گرفت: منطق خشونت بی حد و مرز و حذف هر صدای مخالف. این منطق با انچه در تابستان ۸۸ رخ داد نیز کاملا خوانایی دارد و همچنان استوار است. سعید امامی، صدراسلام، رادان، مرتضوی، فدایی و ده‌ها اسم ناشنیده دیگر تنها مهره‌هایی هستند که جایشان با یکدیگر عوض می‌شود تا یک منطق مشخص را پیش ببرند. اگر در پیشبرد هدف موفق بودند در سمت خویش باقی می‌مانند و ارتقا می‌یابند و اگر نبودند توسط «خودی‌»‌ها حذف می‌شوند. آنچه بیش از هر چیز زنگ خطری جدیست تداوم این رویه است.  سیزدهم آبان امسال، یعنی درست ۵ ماه بعد از فاجعه کهریزک، بار دیگر خشونتی بی‌رویه و بی‌حد و مرز در خیابان‌ها به وقوع پیوست. این بار تیرها به سمت هوا شلیک شدند اما ون‌های مخصوص بازداشت راهپیمایان پر به مقصد رسیدند. گرچه هنوز تحقیقات موج سبز آزادی برای یاقتن هویت دقیق این مقصد یا مقصد‌های نامعلوم ادامه دارد اما  نام بازداشتگاه دیگری که بی‌شباهت به کهریزک نیست در این بین به گوش رسیده است. بازداشتگاه خورین ورامین نیز مثل کهریزک با هدف  نگهداری مجرمان موادمخدر و معتادان اداره می شده است اما ظاهرا بعد از سیزدهم آبان به محل نگهداری بازداشتی‌های ۱۳ آبان تبدیل شده است. خورین ورامین جایی بوده است  که خانواده های بازداشت‌شدگان در پی فرزندانشان در مراجعه به کلانتری‌ها ، دادگاه انقلاب و اوین ،  نام آن را برای اولین بار در روز سیزده آبان شنیدند و اطلاع دقیقی از چند و چون نگهداری عزیزانشان در این محل بی نام ونشان ندارند.