دست از طلب ندارم تا کام من براید , یا تن رسد به جانان یا جان زتن براید........

اعتراض به حداقل خواهان خود محور است که این رسم زندگی را برای دیگران می خواهند تا ازاین موقعیت به حداکثرهای فقط فردی خود برسند. اعتراض به ممارست طلبی ذلیلانه است، اعتراض به عامی گری مدعی و خودبزرگ بین و نخبه کش و نوچه پرور است، اینجا اعتراض به جریان هایی است که سرمایه های انسانی بویژه قشر جوان و مستعد هویت سازی و بازی سازی را قربانی سیاسی کاری ها ونگاه های ایدئولوژیک دین مدار و ملی گری وباستان گرای افراطی خود می کنند، اعتراض به فرهنگ مرید و مراد بودن بازدارنده از هویت مستقل، خلاق و پرسشگر است، اعتراض به فرهنگ عدم تحمل داشته ها و دیدن توانایی و لذت دیگران است، بیان امکان وجود نهاد های خود جوش متخصص حداکثر خواه است که بدور از زیاده خواهی عصبی و تخریب گر حرکت می کنند تا بطور مدام و موثر و دور از عامی گری حلقه فشارگسترده ای باشند برای برآمد کنش خواهی سیاسی جامعه تا یاد آور دائم وجود نقط جوش مردمی برای حکومت باشند که در زیر کالبد روزمرگی زندگی اجتماعی قراردارد. اینجا اعتراض برای نفس اعتراض است.