پل زدن ميان زهر اتمی و قيام اوکراين؟

پل وحشت ميان زهر اتمی و قيام اوکراين فقط يک توصيف ژورناليستی از آنچه در مطبوعات آخوندی آمده نيست. ترجمان اظهارات مهره های رژيم از هر دو باند است. آنها به اشکال مختلف بين مذاکرات اتمی و قيام ديکتاتور برانداز اوکراين پل می زنند و نسبت به آينده يی نظير ياناکوويچ، به يکديگر هشدار می دهند. نمونه اش اظهارات مهرهٴ ولايت حسين نجابت عضو کميسيون انرژی مجلس ارتجاع است که اين پل وحشت را به روشنی ترسيم کرده و به دولت حسن روحانی هشدار می دهد که گره زدن سرنوشت نظام به مذاکرات اتمی بسيار خطرناک است. می گويد دو هفته طول نکشيد که اتفاقات اوکراين به تغيير دولت ختم شد. می گويد حواستان جمع باشد داريم با «دشمن» مذاکره می کنيم. «آنچه من در مورد اوکراين می گويم بسيار مهم است». بی مهابا بين پيامدهای زهر خوران و قيام اوکراين پل می زند و ابراز وحشت می کند. اين اظهارات يک مهرهٴ ولايت در مجلس است که بر خطر ادامه مذاکرات هسته يی تأکيد می کند. همين پل زدن و ابراز وحشت در اظهارات پاسدار لاريجانی که در سمت رئيس مجلس ارتجاع مذاکرات هسته يی را بسيار مفيد و ضروری می داند نيز ديده می شود. آنجا که روزگذشته خطاب به نمايندگان مخالف توافقنامه در مجلس آخوندی هشدار داد و گفت مستند صحبت کنيد و خطاب به رسانه های باندی گفت: صاحبنظران سياسی و اصحاب رسانه ها نبايد فضای گفتگو را به مسائل حاشيه ای بکشانند وبا جدال بر سر آنها ذهن جامعه را منحرف و بازار بگومگو و سوظن را رونق دهند. چرا که اين مايهٴ خسارت برای کشور است.

پل زدن ميان زهر اتمی و قيام اوکراين از اين جهت در ابراز وحشت همهٴ باندهای رژيم بارز است که ريشه مشترک در احساس خفگی آنها به علت هر چه تنگ تر شدن حلقه طناب بحرانها و تحريمها برگردن نظام ولايت دارد.